Media onder censuur van de NWO, ook in Nederland !
Uit het nieuws 21-01-2019
Door: Franklin ter Horst
Overgenomen, met dank, van http://www.franklinterhorst.nl/Uit%20het%20nieuws%2021-01-2019.htm
Met dank aan het Bijbelstudieteam Jur van Calkar en Simonida Dijkhuis-Nijhof voor hun medewerking aan deze Bijbelstudie.
De openbaring van Johannes (deel 61)
Openbaring 18 (De val van Babylon deel 3)
Udo Ulfkotte verteld hoe vooraanstaande journalisten zich laten gebruiken
De op 13 januari 2017 aan een hartinfarct overleden journalist Udo Ulfkotte werkte zeventien jaar voor één van Duitslands topkranten, de ‘kwaliteitskrant’‘Frankfurter Algemeine Zeitung’. Hij zegt zich te schamen voor de omkopingen voor zijn manipulaties en het verspreiden van nepnieuws. Ulfkotte analyseert in zijn boek “Gekaufte Journalisten” hoe vooraanstaande journalisten zich laten gebruiken om positief te berichten over onderwerpen als de euro, Europese integratie, immigratie, de islam, kortom, over thema’s waar ook in Duitsland steeds meer burgers vragen over beginnen te stellen. Hij zegt te hopen dat meerdere journalisten zich nu gaan beraden om naar buiten te treden en hiermee te stoppen, in het belang van de mensheid.
Udo Ulfkotte: ‘Dagelijks vervalste ik het nieuws’
Als auteur van het boek neemt Udo Ulfkotte geen blad voor de mond. Hij noemt in Gekaufte Journalisten man en paard. Hij werkt met een uitgebreid bronnenregister en hij krijgt steun van enkele prominente auteurs. Volgens Ulfkotte laten Duitse journalisten zich omkopen, ze liegen, ze heulen met de machthebbers en ze verdoezelen wat er onder de bevolking leeft. Hij liet zich trakteren op snoepreisjes door Amerikaanse denktanks, schreef bewust positief over de Amerikaanse politiek en werkte samen met de Duitse veiligheidsdienst.
Hij zegt als auteur ingewijd te zijn in de Amerikaanse eliteorganisaties en ontving in ruil voor zijn ‘Westers-positieve-berichtgeving’ in de Verenigde Staten een ereburger certificaat.
Ulfkotte openbaarde ook de propagandatechnieken en de formulieren die je kunt ophalen bij de Amerikaanse ambassade als er financiering nodig is voor projecten t.b.v. specifieke manipulatie van de publieke opinie in Duitsland. Hij schrijft welke journalisten in welke lobbyorganisaties zijn vertegenwoordigd en geeft honderden namen en gezichten van mensen ‘achter de schermen’ van de organisaties die zich schuldig maken aan het manipuleren van de media.
Veel Duitsers delen Ulfkottes kritiek op de ‘partijdigheid’ van de media. Hij legt uit hoe alle berichtgeving in Europese landen wordt bepaald door de CIA. Dat alles pro Amerikaans is en vooral gericht tegen Rusland. Ook in Nederland wordt op bevel en tegen betaling uitsluitend pro Amerikaanse en anti Russische propaganda gefabriceerd.
Hij vertelt hoe de meeste Westerse journalisten lid worden van trans-Atlantische organisaties die hen uitnodigen om op hun kosten trips te maken naar onder andere Amerika. Hoe alle onkosten voor hen worden betaald en hoe hen dan op een later tijdstip gevraagd wordt om een tegenprestatie te leveren door het schrijven van bepaalde artikelen. Het gaat zelfs zover dat journalisten zogenaamde “unofficial covers” worden van de CIA. Dat het uiteindelijk zover gaat dat de veiligheidsdiensten complete artikelen aanleveren, waar de journalist alleen zijn naam onder hoeft te zetten.
Na de bestseller “Gekochte journalisten” heeft Udo Ulfkotte nog een tweede boek “Volkspedagogen” geschreven om het complot tussen de media en de politiek te ontmaskeren en de “volksopvoedkundige methodes” van de mainstream media te analyseren. Hij schrijft dat wanneer een persoon in het openbaar onwelgevallige meningen of standpunten vertegenwoordigt, de politiek correcte media- en politiek-artillerie met zwaar geschut in actie komt. Wie niet knuffelt en zich niet laat doodzwijgen, wordt mediaal afgemaakt. Zonder rekening te houden met de gevolgen voor familie van het slachtoffer.
Behalve de schandalige methodes waarmee de burgers beïnvloed worden, stelde Ulfkotte ook zonder muilkorf de wantoestanden en de dubbele moraal van de machtigen aan de kaak. Dat reikt van belastingverspilling door Groene politici die zich heel hypocriet per helikopter naar conferenties laten brengen tot aan politici en journalisten, die zouden hebben deelgenomen aan groepsverkrachtingen van kleine jongens. Hoewel dit boek grotendeels betrekking heeft op de mediawereld in Duitsland, krijgen ook de Oostenrijkse media er vaker van langs. In ieder geval is het laatste werk van Udo Ulfkotte niet alleen een uitermate lezenswaardig boek, maar zijn nalatenschap dat de lezer ontgoochelt, maar eveneens moed dient te geven om eindelijk op te staan en zich niet meer door de volkspedagogen te laten beliegen en onbewust te laten manipuleren.
Het feit dat journalisten volledige trekpoppen van de NWO-Elite zijn geworden is natuurlijk niet nieuw. Zo bestaat er in het Engels de term “yellow journalism” een cliché om het sensationele type journalistiek te omschrijven. Het is een methode van verslaggeving die populair is gemaakt door nieuwsbrengers als William Randolph Hearst’s New York Journal. Zo kreeg in augustus 1964, het publiek te horen dat Noord-Vietnam een Amerikaans oorlogsschip had aangevallen op twee verschillende locaties in de Golf van Tonkin. De aanvallen werden gepresenteerd als een duidelijk voorbeeld van “communistische agressie” en een ingediende resolutie was snel gepasseerd in het Amerikaanse Congres en begon President Johnson (de opvolger van John F.Kennedy) met het sturen van Amerikaanse militaire troepen naar Vietnam. In een door de Amerikaanse National Security Agency (NSA), gepubliceerde studie over het voorval in 2005, kwam aan het licht dat er nooit een tweede aanval heeft plaatsgevonden. 60.000 Amerikaanse militairen en drie miljoen Vietnamezen en 500.000 Cambodjanen en Laotianen, verloren hun leven ten gevolge van een incident dat nooit heeft plaatsgevonden, maar wel volgens de Johnson administratie en artikelen in de Amerikaanse media. En zo zijn er talloze voorbeelden.
Janneke Monshouwer, een oud medewerker van de NOS, heeft in augustus 2014 een boek uitbracht (ISBN 10-9082257106) over haar ervaringen met de NOS en het mainstream nieuws onder de titel: Ander Nieuws; Wat het Journaal niet uitzond. Zij vertelt dat alles in die tijd al voorgecensureerd was.
Orders van bovenaf
Tijdens een radio-evenement in Berlijn, heeft de gepensioneerde baas dr. Wolfgang Herles van de Zweites Deutsches Fernsehen (ZDF), de tweede publieke omroep van Duitsland, live op de radio een boekje open gedaan over hoe de Duitse media gecontroleerd worden door de overheid. Hij gaf tijdens de uitzending onder andere toe dat de Duitse overheid bepaalt waar wel, en waar niet over geschreven mag worden. Hij sprak van een ‘schandaal’ en vertelde dat zijn ex-werkgevers samenwerken met de autoriteiten om de ‘nieuwsagenda’ in het land te bepalen. Herles stond van 1987 tot 1991 aan het hoofd van de ZDF-studio’s in Bonn. Hoewel zijn contract eigenlijk in november 1992 afliep, moest hij zijn functie als studiomanager in 1991 al neerleggen. Dit kwam omdat de raad van bestuur van de ZDF aandrong op zijn vertrek, aangezien hij herhaaldelijk scherpe kritiek had op de voormalige bondskanselier Helmut Kohl. Na zijn vertrek bleef Herles actief in de Duitse media. Zo presenteerde hij in de jaren 90 zijn eigen talkshow ‘Live’ en werd later een prominente journalist en redacteur. Tijdens het radio-evenement in Berlijn, waar journalisten spraken over het medialandschap, en het onderwerp ‘persvrijheid’, vroeg de presentator hem of de situatie in Duitsland ‘ernstig’ genoemd kan worden op dit moment. Hij antwoordde dat de gewone Duitsers het vertrouwen in de media helemaal aan het verliezen zijn.
Ook Claas Relotius, CNN’s journalist van het jaar in 2014, en winnaar van de Duitse Reporterpreis (journalist van het jaar), heeft toegegeven tal van verhalen over onder andere Syrië uit zijn duim te hebben gezogen. Op dit soort nepnieuws verslaggevers wordt al jarenlang het ‘nieuws’ gebaseerd dat de officiële massamedia dagelijks voor de objectieve waarheid verkopen. En zo wordt de argeloze massa bedonderd.
Een onderzoek door The Guardian onthulde dat het Britse ministerie in het geheim 2.8 miljoen euro heeft gepompt in het verkondigen van anti-propaganda tegen de Syrische leider Bashar al-Assad met betrekking tot de oorlog in Syrië. Sommige journalisten blijken een salaris van maar liefst 17.000 dollar per maand aangeboden te hebben gekregen om positief te schrijven over de moordende islamitische extremisten. Het Britse ministerie huurt mensen in om filmpjes, foto’s en radioshows te maken en berichten op social media te verspreiden die de terreurgroepen in een positief daglicht moesten stellen. Ze schilderen de ‘gematigde’ rebellen af als bevrijders en beschermers, terwijl het in werkelijkheid islamitische barbaren zijn die de gruwelijkste moorden plegen. Ook schrijven ze over Russische oorlogsmisdaden zonder daar ook maar enig bewijs voor te leveren.
Het gaat precies zoals Josef Goebbels, de nazi minister van propaganda destijds al zei: ,,Als je een speciaal doel wilt bereiken, bedenk je een grote leugen. Door hem steeds te herhalen gaan de mensen vanzelf geloven dat het waar is wat je zegt. Op dat moment is de leugen geen leugen meer, maar is de leugen een nieuwe waarheid geworden.”
De nazi minister van propaganda Josef Goebbels
Wereldleiders op politiek, economisch en godsdienstig gebied streven naar een overzichtelijke samenleving waar controle op alle niveaus gerealiseerd is. Doel is de wereldburgers klaar te stomen voor de God-en mensverachtende Nieuwe Wereld Orde, beheerst door een relatief kleine elite. De Bijbel maakt duidelijk dat het systeem van deze God-vijandige elite, in elkaar zal storten, volledig ten onder zal gaan. Slechts aan Hem die in de hemel zetelt, is eeuwige macht gegeven. Jezus/Yeshua zegt: ,,Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde” (Matthéüs 28:18).
Spreuken 22:3 De schrandere ziet het onheil en bergt zich, maar de onverstandigen gaan hun gang en moeten boeten.
De wereld zit heel anders in elkaar dan de beeldbuis en de krant ons voorhoudt. Het is nodig de misleiding te onderkennen en dit te melden in plaats van voortleven in de illusie van een valse leugen.
De invloed die men heeft op het wereldgebeuren en de grootspraak over wat men wil doen, toont aan dat men denkt elke tegenstand te kunnen neerslaan, het liefst met dreigen, maar desnoods met leugens en met geweld. Wereldleiders op politiek, economisch en godsdienstig gebied streven naar een overzichtelijke samenleving waar controle op alle niveaus gerealiseerd is. Doel is de wereldburgers klaar te stomen voor de God-en mensverachtende Nieuwe Wereld Orde, beheerst door een relatief kleine Elite.
Wie iets van de Bijbel weet, kan zien hoe de samenzweerders proberen Gods plan na te bootsen en op eigen wijze uit te voeren. Zoals God een plan heeft voor de redding van de wereld en de oprichting van het Koninkrijk Gods, zo heeft satan een tegenplan om voordien de gehele aarde aan zich te onderwerpen in een satanisch rijk. De duivel is altijd bezig geweest om het herstelplan van God tegen te werken. God wil een vernieuwde hemel en aarde en Satan wil chaos. God mag niet slagen in het herstel van wat satan verknoeid heeft en hij doet dit op een sluwe manier. De duivel werkt alsof hij god is en wil een prachtige wereldeenheid van vrede en voorspoed stichten. Daar werken velen aan mee in talloze groeperingen die zelf misschien niet eens weten in wiens dienst zij staan.
Ook het Vaticaan is voorstander van een Nieuwe Wereldorde. De wereld heeft een “nieuwe internationale orde” nodig om conflicten op te lossen en vrede te bereiken, zei de paus Johannes Paulus II begin januari 2004 tijdens zijn nieuwjaarstoespraak. “Meer dan ooit tevoren hebben we een nieuwe internationale orde nodig die is gebaseerd op de ervaring en resultaten van de Verenigde Naties”aldus de rooms-katholieke kerkvorst tijdens een mis in de Sint Pieter in Rome. In een toespraak voor de Pontificale Raad voor Rechtvaardigheid deed ook Paus Benedictus XVI een oproep een wereldregering te vormen met een ‘universele bevoegdheid’ om leiding te geven aan de economie die de hele wereld omvat. Zo’n autoriteit zou universeel moeten worden erkend en moeten worden uitgerust met effectieve macht om de veiligheid voor iedereen te verzekeren. Ook zei hij dat in deze Nieuwe Wereld Orde geen ‘eindtijd’ past en geen ‘einde van de wereld’ en dus ook geen letterlijke terugkeer van Jezus/Yeshua. Hij ontkent hiermee de letterlijke terugkeer van Hem op aarde.
De voormalige Paus Benedictus XVI
In een toespraak op 1 oktober 2012 voor de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties pleitte aartsbisschop Dominque Mamberti voor de oprichting van een wereldregering onder één centraal politiek en religieus systeem. In 2011 riep het Vaticaan in het document: ,,Naar de hervorming van de internationale financiële en monetaire systemen in de context van een Wereldwijde Publieke Autoriteit” eveneens op om een wereldregering te vormen om de uit de hand lopende crises op te lossen. Eén van de voorstellen omhelsde een ‘Centrale Wereld Bank’ die onder een nieuwe en onafhankelijke ‘supranationale autoriteit’ met ‘universele bevoegdheid’ moet gaan functioneren. Het Vaticaan erkende dat het overdragen van macht aan een wereldregering op veel verzet zal stuiten en dat dit proces daarom geleidelijk moet plaatsvinden. De ‘proeftuin’ voor dit wereldwijde streven is de Europese Unie en de plannen om deze om te vormen tot een volledige politieke Unie waarin de afzonderlijke volken en landen hun belangrijkste bevoegdheden hebben overgedragen aan een centrale regering in Brussel. Zodra dit federale Europa een feit is zal hetzelfde proces worden toegepast op andere werelddelen.
Onderzoeksjournalist Greg Symanski, die 6 jaar lang vanuit Rome het Vaticaan bestudeerde, schreef in 2009 dat het Vaticaan en de Verenigde Naties samenwerken bij zowel de vorming van een wereldregering, als ook bij de totstandkoming van een wereldreligie. Aan het hoofd van deze wereldregering en wereldreligie zou één en dezelfde persoon moeten komen te staan. In 1995 werd de ‘Verenigde Religieuze Organisatie’ van de VN opgericht die in 2005 operationeel werd. Deze VN afdeling werkt toe naar het samenvoegen van alle grote wereldreligies.
Franklin ter Horst