Van breuk naar verzoening: hoe een orthodox-joodse vader Jesjoea vond

met dank overgenomen van

https://cvandaag.nl/106362-van-breuk-naar-verzoening-hoe-een-orthodox-joodse-vader-jesjoea-vond

GETUIGENIS7 JULI 2025 6 MINUTEN JACQUELINE LOOMAN OPSLAAN

Israel en de Bijbel

De vader van Aden Friedman hield van zijn familie, van zijn tradities en van God. Hij was een trotse Jood, toegewijd aan zijn geloof en geworteld in de geschiedenis van zijn volk. Voor hem betekende het Jood-zijn alles. Dat zijn zoon Aden op een dag Jesjoea zou volgen als de Messias, had hij nooit kunnen denken. En dat vader Friedman ooit zelf de Heere Jezus zou aannemen? Nee, dat was ondenkbaar. Toch gebeurde precies dat.

Nooit van zijn leven had Aden verwacht dat zijn orthodoxe vader zou komen luisteren naar zijn lezing over Jesjoea en Pesach. Maar tot zijn verbazing had zijn vader de uitnodiging aangenomen. 

“Maar eenmaal in de zaal voelde ik hem verstijven naast me,” vertelt Aden. “Er werd een loflied gezongen voor Jesjoea. Hij voelde zich duidelijk ongemakkelijk. Waarom had ik hem ook niet gevraagd om in de hal te wachten tot ik aan de beurt was? Elke paar seconden keek ik opzij, bezorgd om zijn reactie. Toen stond hij ineens op en liep de zaal uit.” Aden wist niet wat hij moest doen. Alles in hem wilde achter zijn vader aangaan, maar kon niet zomaar weg, want hij moest het podium op. Dus bleef Aden achterin de zaal staan. En hij bad!

Een trotse erfenis
Voordat we verdergaan, gaan we eerst even terug in de tijd. Adens vader groeide op in een gerespecteerde Joodse familie. Zijn vader was burgemeester, net als diens vader daarvoor. De familie Friedman stond bekend als betrouwbaar, invloedrijk en toegewijd aan de gemeenschap. “Mijn vader voelde dat hij die erfenis moest voortzetten,” vertelt Aden. “Hij was geliefd, had een groot gevoel voor humor en stond altijd klaar voor anderen. In onze stad had hij een echte voorbeeldfunctie.”

Adens familie deed actief mee aan het leven in de synagoge. Zijn vader was meerdere keren voorzitter van de synagoge, nauw betrokken bij het religieuze leven en ook lid van de Chevrah Kadisha, de groep die zorgt voor arme mensen en erop toeziet dat de juiste rituelen worden uitgevoerd bij overlijden. “Mijn familie leefde volgens de Joodse wetten en tradities,” zegt Aden. “Mijn vader hoopte dat wij, zijn kinderen, datzelfde pad zouden volgen.”

“Voor hem betekende mijn keuze voor de Heere Jezus een breuk met alles waar onze familie voor stond.”

Een verrader in de familie?
Maar het liep anders. Toen Aden volwassen werd, begon hij vragen te stellen. Over de wereld, over lijden, over vergeving en uiteindelijk ook over de Messias. Hij las over Hem, sprak met anderen, en kon het op een gegeven moment niet meer negeren: Jesjoea is de beloofde Messias. Het veranderde zijn leven. Voor Adens vader was dit onaanvaardbaar. “Hij voelde zich verraden,” zegt Aden. “Voor hem betekende mijn keuze voor de Heere Jezus een breuk met alles waar onze familie voor stond. Hij begreep het niet, en wílde het ook niet begrijpen.”

De verwijdering tussen vader en zoon Friedman werd groter. “Mijn vader zei dat hij nog liever had gehoord dat ik een drugsprobleem had. Dat deed pijn. Volgens hem was ik een schande voor de familie.” De breuk werd steeds ernstiger: “Het ergste vond ik dat hij mijn vriendin Cara, met wie ik later trouwde, volledig afwees. Hij weigerde zelfs om naar onze bruiloft te komen. Dat brak ons allebei,” vertelt Aden, “We vroegen ons af: zal het ooit goedkomen?

“Mijn vader zei: ‘Ik ben jaloers op jullie’ ”

Niet opgeven
Toch gaven Aden en Cara niet op. Ze wilden vader Friedman niet loslaten. Dat zou misschien gemakkelijker zijn geweest, maar het was niet wat Jesjoea leert over vergeving en verzoening. Ze bleven voor hem bidden en hem bezoeken. Met kleine, voorzichtige stapjes probeerden ze de relatie te herstellen: “We gingen weer naar de familiediners en luisterden naar vaders verhalen. Altijd lieten we hem merken dat we van hem hielden. Soms was het pijnlijk, soms ongemakkelijk, maar we gaven niet op.”

Langzaam veranderde vaders houding. Hij werd iets milder en af en toe stelde hij een vraag over hun geloof. Hij luisterde soms, al zei hij er weinig over. En toen kwam er dat verrassende moment: “Mijn vader zei: ‘Ik ben jaloers op jullie.’ Toen ik vroeg waarom, antwoordde hij: ‘Ik zie hoe jullie leven, hoe jullie met anderen omgaan. Ik weet dat dat door jullie geloof komt.’” Het was zeker nog geen bekering. Ook geen openlijke instemming. Maar misschien wel het eerste scheurtje in de muur tussen vader en zoon.

Een onverwachte hulp
Een bijzondere rol in dit proces werd gespeeld door Cara’s vader, die al veertig jaar christen was. Er ontstond een warme vriendschap tussen Adens vader en zijn schoonvader. Aden: “De twee mannen spraken over van alles. En soms ook over Jesjoea. Mijn schoonvader deed dat met zoveel respect, dat mijn vader altijd luisterde.”
Ook andere mensen kwamen op het pad van vader Friedman. Gelovigen uit verschillende kerken vertelden hem over hun hoop, over Jesjoea en over vergeving. Hij zag ook hoe zijn zoon en schoondochter leefden. “Wij hadden het Joods-zijn niet losgelaten,” zegt Aden, “Integendeel! We voedden ons zoontje Levi op met liefde voor zijn Joodse wortels. Mijn vader zag dat mijn geloof in Jesjoea mijn Joodse identiteit juist had verdiept.”

De tijd dringt
In 2022 kregen Aden en Cara een moeilijke keuze voorgelegd: Aden kreeg een baan in Canada. Verhuizen betekende afstand nemen, ook van zijn vader. En er was nog zoveel onuitgesproken tussen hen. Kort voor de verhuizing vroeg een vriendin of Aden een lezing wilde geven over Pesach: over Gods bevrijding, en hoe dit feest naar de Messias wijst. Ze nodigde allerlei mensen uit en zei: “Hé Aden, waarom nodig je je vader ook niet uit?” Aden twijfelde, maar deed het toch. Tot zijn verbazing zei zijn vader meteen ja. “Ik was zó verrast! Heel blij, maar ook nerveus,” zegt Aden. “Ik had geen idee hoe hij zou reageren op mijn lezing.”

“Ik voelde: er gebeurt iets. Snel liep ik naar hem toe, keek hem in de ogen en zei: ‘Papa, u weet het hè?’ ”

“U weet het hè?”
Op de avond van de lezing zat de zaal vol. Maar bij het eerste lied, een lofzang op Jesjoea, liep vader Friedman direct de zaal uit. Aden wist niet waar hij was en kon hem ook niet achternagaan. Dus bad hij stil: “Heere, doe alstublieft iets.”

Bij het derde lied stond zijn vader ineens weer naast hem. Stil. Kalm. Hij luisterde. Toen Aden naar voren liep om te spreken, wist hij niet wat er zou gebeuren. Maar het overtrof zijn stoutste verwachtingen. Aden: “In mijn lezing vertelde ik hoe het volk Israël een lam moest slachten en het bloed moest gebruiken om hun deurposten te bestrijken. Met een hysop-tak. Mijn vader luisterde aandachtig.” En toen gebeurde het. Plotseling stond vader Friedman op en hief zijn handen in de lucht. “Ik stopte, keek naar hem, zag dat hij huilde en zelfs trilde”, vertelt Aden, “Ik voelde: er gebeurt iets. Snel liep ik naar hem toe, keek hem in de ogen en zei: ‘Papa, u weet het hè?’ En hij knikte…  Hij wíst het! Jesjoea is de Messias. We baden samen, niet zoals vroeger in de synagoge, maar als vader en zoon. Als broeders in het geloof.” Aden pakte zijn vaders handen en zei: “Pap, u mag God om vergeving vragen op grond van het offer van Jesjoea.” En dat deed vader Friedman ook. In tranen en met een gebroken stem, zei hij dat hij zijn leven wilde overgeven aan Jesjoea HaMasjiach.

Nieuw!
De verandering in vader Friedman was enorm. “Hij vroeg Cara om vergeving en zei hoe blij hij was dat ze bij de familie hoorde. Hij zocht zelfs contact met mijn moeder, van wie hij al jaren gescheiden was.” De bitterheid verdween. De hardheid maakte plaats voor zachtheid. Adens gesloten vader werd open en liefdevol. “Ook belde hij vaker en sprak dan over Jesjoea. Hij wilde groeien in zijn geloof en vertelde er ook over aan anderen. Mijn vader was een nieuw mens geworden.”

Dansen in de hemel
Zeven maanden na zijn bekering overlijdt vader Friedman. Als Aden terugkomt naar Zuid-Afrika voor de begrafenis ziet hij in vaders kamer iets wat hem diep raakt: naast zijn bed stond een trouwfoto van Aden en Cara. De foto die vader vroeger niet wilde zien stond nu daar, als een getuigenis en een teken van verzoening en liefde.

“Ik weet zeker dat ik mijn vader in de hemel zal terugzien,” zegt Aden nog. “Misschien dansen we dan alsnog samen de hora, de feestdans die hij op onze bruiloft heeft gemist. Mijn lieve vader is nu bij de Heere Jezus. Daar krijgt hij antwoord op al zijn vragen, en zo onnoemelijk veel meer dan dat!

Over Aden Friedman
Aden is opgegroeid in Johannesburg, Zuid-Afrika, in een orthodox-joods gezin dat zeer betrokken was bij de Chabad-gemeenschap. In 2010 ontmoet hij de christelijke Cara, en leert onder meer via haar de Heere Jezus kennen. Na zijn bekering voelt Aden zich geroepen om het Evangelie te verspreiden onder zijn volksgenoten. In 2014 trouwt hij met Cara, en later dat jaar sluit hij zich aan bij Jews for Jesus in Zuid-Afrika. Sinds 2022 woont Aden met zijn gezin in Toronto, waar hij een leidinggevende functie heeft bij Jews for Jesus.
___________________________________________________________________________________________