Vanaf woensdagav. 12 oktober tot 19  okt. vieren we dit prachtige feest, met aansluitend op de  20e het slotfeest,  Sjemini Atseret en op de 21e Simchat Tora,  vreugde over de Tora.
Ik kreeg een prima uitleg van het Shoreshteam van de LEG en die geef ik met dank hier door,plus de overdenking van  John Parsons.
Verder wordt dit feest ook in Nederland gevierd, de hele genoemde periode, zie http://www.moadim.nl/site/ en daar kun je ook een dag heen, niet verplicht de hele week dus.
Wij hebben onze bijeenkomsten in Purmerend en Den Dungen (bij   ’s Hertogenbosch) zoals gepland en  vieren op die momenten en thuis uiteraard Sukkkoth; iedereen hartelijk welkom, ook als dit allemaal nieuw voor u is, want we leggen het allemaal uit en natuurlijk kunt u uw vragen stellen, het zijn  ontspannen, gezellige en geestelijk inspirerende bijeenkomsten.

Vrijdagav. 14 okt.:  Symfonie CrossPoint Cafetaria aan de Kerkstraat 13,  centrum Purmerend,19:30 – 22:00 uur, welkom v.a. 19:00

Zaterdag 15 okt.: Den Dungen (bij  ‘s Hertogenbosch), 19:30 – 22:00 uur, welkom v.a. 19:00 : nieuwe locatie sinds  1 oktober, voldoende gratis parkeerruimte, ruime zaal, zie  gegevens op http://www.boergoossens.nl/contact/contactgegevens.html ,  maw.: Boer Goossens (hotel/restaurant), Heilig Hartplein 2, 5275 BM  Den Dungen

Gods beschuttende Tegenwoordigheid

Woensdagavond 12 oktober a.s. is het Erev (beginavond van) Sukkot, één van Gods vastgestelde tijden.
Het Loofhuttenfeest staat in de bijbel ook wel bekend als “het Feest” en duurt zeven à acht dagen.

“Het Loofhuttenfeest zul je zeven dagen vieren, wanneer je de opbrengst hebt ingezameld van jouw dorsvloer en van jouw perskuip. Je zult je verheugen op jouw feest,
jij met jouw zoon en jouw dochter, je dienstknecht en jouw dienstmaagd, met de Leviet, de vreemdeling (niet-Jood), de wees en de weduwe, die binnen je poorten wonen.
Zeven dagen zul je feest vieren ter ere van de Here, je God, op de plaats die de Here verkiezen zal; want de Here, je God, zal je zegenen in heel uw oogst en in al het werk
van je handen, zodat je waarlijk vrolijk kunt zijn. ” (Deut. 16:14-15)

In het boek Nehemia lezen we in hoofdstuk 8 dat de Israëlieten die uit de Babylonische ballingschap zijn teruggekeerd op de 1e dag van de zevende maand (Rosh HaShana/Yom Teruah) samenkwamen en aan Ezra, de priester-schriftgeleerde, vroegen de Tora voor te lezen. Samen met de Levieten onderwees hij het volk uit Gods woord:
“Deze dag is voor de Here, je God, heilig; bedrijft geen rouw en huil niet…..Wees niet bedroefd, want de vreugde van de Here, dat is uw kracht.”(Neh.8:10-11)
Meerdere malen werd aan de Israëlieten meegedeeld dat deze dag de Here heilig is. Bij het verder bestuderen van Gods woord ontdekten zij dat het Gods wil was om het Loofhuttenfeest
te vieren. “En er heerste grote vreugde”.

Wanneer wij Gods wil in praktijk brengen, krijgen wij de vreugde des Heren er voor terug, want in het houden van Gods geboden ligt rijke beloning (Ps.19).
Je voelt je de koning te rijk. Het is net alsof je een schat gevonden hebt, “als iemand die rijke buit vindt” (Ps. 119:162).
Veel christenen denken onterecht dat “de wet” een vloek is en onmogelijk in praktijk te brengen is. Deut.33:11-20 bewijst het tegenovergestelde.
Onze God is toch een God van Liefde? Als een aardse vader al het goede met zijn kinderen voor heeft, des te meer onze hemelse Vader. Hij wil juist dat het goed gaat met ons,
daarom heeft Hij ons Zijn liefdevolle leefregels gegeven.
Als wij deze nauwkeurig onderhouden zullen wij wijsheid en inzicht verkrijgen. Gods liefde zal dan ook meer zichtbaar zijn in onze levens, want Yeshua/Jezus zei in Mat.24:12
“En omdat de verachting voor de Tora toeneemt, zal de liefde van de meesten verkillen.” Dat is precies wat we vandaag om ons heen zien.
Yeshua/Jezus is vol van liefde omdat het Zijn lust en Zijn Leven was om de wil van Zijn Vader te doen.
Beseffen we ons wel goed wanneer wij zeggen dat wij “in Zijn voetstappen willen treden”?

Tijdens Sukkot wordt het boek Prediker gelezen, waarin staat dat alles ijdelheid is. De schrijver eindigt het boek met: “Wat erbovenuit gaat, mijn zoon (en dochter),
wees gewaarschuwd! Er komt geen einde aan vele boeken te maken, en veel studeren vermoeit het lichaam. De slotsom van al wat door u gehoord is, is dit:
Vrees God, en houd u aan Zijn geboden, want dit geldt voor alle mensen.

Op de laatste dag van het feest worden de laatste verzen van het boek Deuteronomium gelezen en gelijk er achteraan de eerste verzen van Genesis.
Simchat Tora (Vreugde van de Tora=onderwijzing) wordt door de Orthodoxe Joden uitbundig gevierd.
Voor de Messiaanse Joden heeft dit feest een extra dimensie, want Yeshua is immers de Levende Tora (Joh.1:4). “Want uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen…”(Rom.11: 36).

Gods vreugde en shalom toegewenst.

CHAG SUKKOT SAMEACH !

Het Shoresh Team.

Een Sukkot Meditatie

Nadat de Heer de Joden uit de slavernij in Egypte heeft bevrijd, zei Hij: “Volg mij naar de woestijn, in een onbezaaid land” (Jer. 2:2). Meer dan twee miljoen mensen – mannen, vrouwen en kinderen – gaven gehoor aan de oproep en vertrokken op basis van Gods belofte.

Nu is de woestijn een harde en droge plaats. Tenzij je erop voorbereid bent met allerlei voorzieningen en bescherming, kan zo’n tocht levensbedreigend zijn, misschien zelfs suïcidaal. Maar stel je dat toch eens voor hoe dat geweest moet zijn voor twee miljoen mensen! Wat zouden ze eten of drinken? Waar zouden ze onderdak vinden? Hoe zouden ze ontkomen aan de schorpioenen, slangen en andere gevaren?

De Heer zelf beschermde de Joden met de Wolk der Heerlijkheid (wolkkolom) en na de uittocht, tijdens de 40 jaar van omzwervingen in de woestijn, voorzag Hij hen op bovennatuurlijke wijze. God verrichtte wonder op wonder, heeft de mensen midden in de woestijn staande gehouden en hen beschermd voor gevaren. Als gevolg daarvan gebood Hij Mozes, dat ze al deze handelingen van Goddelijke Chesed (goedertierenheid) moeten gedenken en vieren als het Loofhuttenfeest (Sukkot Lev. 23:34;. Deuteronomium 16:13-16).

Het woord Sukkot (סֻכּוֹת) is het meervoud van het Hebreeuwse woord sukka (סֻכָּה), wat ‘tent’

of ‘hut’ betekent. In het traditionele jodendom is een sukka een tijdelijke constructie die gebruikt wordt om in te “wonen” (d.w.z. meer het gebruiken van maaltijden of het ontvangen van gasten) gedurende het achtdaagse feest van Sukkot (Loofhuttenfeest). Het doel van de sukka is om ons te helpen herinneren aan de aard van de hutjes waarin de vroegere Israëlieten woonden toen ze door de woestijn trokken.

Volgens de halacha (rabbijnse richtlijn) moet de sukka minimaal twee complete wanden hebben met een derde wand van ten minste de “lengte van een handbreedte.” De wanden kunnen worden gemaakt van elk materiaal, maar het bouwwerk moet worden afgedekt met een “schach”

(סכך, rieten dak), gemaakt van alleen organisch materiaal (die de Wolk der Heerlijkheid symboliseert). Het is gebruikelijk om de sukka te versieren door er allerlei fruit aan de schach (dak) te hangen en andere decoraties te gebruiken als versiering. Aangezien een sukka is gebouwd uit tenminste twee muren (die lijken op een gebogen arm) en een derde muur (die lijkt op een hand), zeggen sommige geleerden dat dit een beeld is van Gods arm die ons omarmt om ons te beschermen of beschutten (een “goddelijke knuffel”) . Maar volgens de traditionele zienswijze is de sukka bedoeld om ons te herinneren aan de Wolk der Heerlijkheid, die het Joodse volk beschutte toen ze in vijandige en gevaarlijke omstandig-heden verbleven in de  woestijn.

In de Tora staat dat we ons moeten verblijden gedurende de vastgestelde tijd van Sukkot – samachta b’chagecha (שָׂמַחְתָּ בְּחַגֶּךָ) – en meteen wordt herhaald dat wij “echt blij” moeten zijn – hayita ach sameach (הָיִיתָ אַךְ שָׂמֵחַ). (Deut. 16:14-15) Daarom noemen de geleerden de acht dagen van Sukkot “Z’man Simchatenu,” de tijd van onze vreugde.

Waarom moeten wij ons verheugen?

Maar waarom worden we opgedragen om “blij” en “echt blij” te zijn tijdens Sukkot?

Hier zijn een paar redenen:

1.  Het feest wijst op de grote uittocht uit Egypte en de wonderen die God verrichtte voor het Joodse volk. Aangezien wij met hen verbonden zijn en ons geloof aan hen te danken hebben, behoren we dan ook dankbaar en blij zijn voor Gods zorg en voorzienigheid aan onze gelovige voorouders.
2. In de woestijn heeft God zelf in het kamp van de Israëlieten “getabernakeld”.        Gods Sukka is de Misjkan (מִשְׁכָּן), tabernakel, het Griekse woord skeine (σκηνη) in de Septuagenta. God heeft Mozes het ontwerp voor de Mishkan op de Sinaï gegeven, zodat de Heer zelf in een tent zou wonen te midden van het volk van Israël: shachanti b’tocham – “dat ik in hun midden zal wonen” (Ex. 25:8). De bekleding van Gods Sukka was eigenlijk de wolk van Gods heerlijkheid (Ex. 40:35-36). De apostel Paulus wees naar de Joden die ondergedompeld (“gedoopt”) werden door de omringende Shekina (Tegenwoordigheid van God) in hun midden (1 Kor. 10:1-2).
3. Toen ze zich gevestigd hadden  in het Beloofde Land, werd Sukkot geassociëerd met het Oogstfeest van de Herfst, Chag Ha’asif (חַג הָאָסִף), of het “Feest van de Inzameling” (Ex. 23:16, 34:22). Dit was een viering van dankzegging in de herfst voor de oogst van vruchten die werd gehouden tijdens de volle maan van de maand Tishri.

4. Koning Salomo heeft de Joodse Tempel op Sukkot ingewijd (1 Koningen 8;. 2 Kron 7). De Shekina heerlijkheid van de Heer daalde neer en stak het vuur op het altaar aan en vulde het Heilige der Heiligen (1 Koningen 8, 2 Kron 7:1-10.). Later werd het gebruikelijk (volgens Deut. 31:10), dat tijdens Sukkot de pelgrims zich om de zeven jaar in de Voorhof verzamelden om te luisteren naar de regerende koning wanneer hij gedeelten uit de Tora voorlas. Deze ceremonie werd Hakhel (הַקְהֵל, “samenkomen”) genoemd, en het was zeker een vreugdevolle tijd.

5.  In de Schriften staat geschreven dat Sukkot de allereerste heilige dag was die gevierd werd  na de Babylonische ballingschap, toen de Tweede Tempel ingewijd werd (Ezra 3:2-4).

6.  Na verloop van tijd werd Sukkot het belangrijkste feest dat gehouden werd in het Beloofde Land, genaamd “het Feest des Heren” (יהוה- חַג), Lev 23:39;. Rich.21:19) of simpelweg “het Feest” (1 Kon. 8:2, 65, 12:32, 2. Kron. 5:3; 7:08). Samen met Pesach en Shavuot is Sukkot één van de drie “pelgrimstocht feesten”, die heel Israël verenigde in de heilige vieringen. Pelgrims uit heel Israël (en in feite de hele wereld) zouden jaarlijks bij elkaar komen en ontelbare en kleurrijke hutjes in de buurt van de Tempel bouwen. Ze zouden de vier soorten planten (arba minim: palmtak, mirthe, beekwilg en citroensoort) kopen, kampvuren maken, hun sukka’s versieren en zich verblijden in de viering van de herfstoogst. Ze zullen reikhalzend uitkijken naar de beroemde Tempelceremonie van het Waterscheppen (nisuch ha-mayim), het indrukwekkende aansteken van de lampen, de speciale muziek en het zwaaien van de lulav …. Na de plechtigheid van Yom Kippur was Sukkot een tijd van kamperen en verheugen in Gods voorzienigheid en liefde.
7. Het is zeer waarschijnlijk dat Yeshua (Jezus) tijdens Sukkot was geboren, aangezien hetzelfde werkwoord dat zegt dat Hij onder ons “woonde” (σκηνοω in Joh.1:14) afkomstig is van dezelfde stam die in de Septuagenta werd gebruikt om te verwijzen naar zowel de Mishkan ( tabernakel) als de individuele tenten van Sukkot (σκηνος). Als Mashiach ben Yosef (Messias de zoon van Jozef) was Hij wel “in het geheim” aanwezig op het feest (Joh. 7:8-10), als hij terugkomt als Mashiach ben David (Messias de zoon van David), zal dat openlijk gebeuren met de “Wolk der Heerlijkheid” (Mat. 24: 30, Openbaring 1:7). De twee grote thema’s van Sukkot tijdens de Tweede Tempel periode waren: water en licht. Het is zeer waarschijnlijk dat Yeshua naar Zichzelf wees als het “Levende Water” (Joh.7:38) en het Licht der wereld (Joh.8:12) tijdens de Tempelceremonie van het  “waterscheppen” tijdens dit feest.

8. Ten slotte, wanneer Yeshua terugkeert om het Messiaanse Koninkrijk te vestigen op aarde, zal Hij opnieuw met Israël in Jeruzalem “tabernakelen” (Ezechiël 37:27-28, Openbaring 21:3). De zichtbare manifestatie van de Heer, de Shekina Glorie, zal worden gezien als een lichtend vuur over heel de berg Sion (Jes. 60:1,19, Zach. 2:5), en alle volken der aarde zullen er naar toe reizen om Sukkot te vieren (Zacharia 14:16-19) . “Dan zal hij boven de plaats waar de Sion ligt en waar men bijeenkomt, een wolk scheppen voor overdag en een lichtend vuur met rook en vlammen voor de nacht. Zijn luister zal alles overdekken, ” (Jes. 4: 5).

Opmerking: In het gebedenboek komt deze hoop tot uitdrukking in de zegen die uitgesproken wordt voor het einde van de Sukkot: “Moge het Uw wil zijn, Adonai onze God en de God van onze voorvaders, dat net zoals ik de mitswa (gebod of goede daad) nagekomen bent en in deze (aardse) sukka heb gewoond, ik in het komende jaar mag wonen in de Sukka gemaakt van de huid van de Leviathan. ”

Midrash (joodse commentaar, uitleg) zegt dat in de toekomstige wereld de Messias zal maken dat de “Leviathan” (een reusachtige vis die op de 5de dag is geschapen) en de “Behemoth” (een gigantische os) elkaar zullen vernietigen. Van de mooie huid van de Leviathan zal God sukka’s bouwen om de rechtvaardigen te beschutten.. De rest van de huid Leviathan zal over Sion gespannen worden als een overkapping of luifel, en het licht dat daar vandaan komt zal de hele wereld verlichten. Dit wordt ook wel “de Sukka van de huid van Leviathan ” genoemd. Onder deze overkapping zullen de rechtvaardigen het vlees van de Leviathan en de Behemoth eten in grote vreugde.

Maar hoe moeten we in deze tijd invulling geven aan het vreugdevol wonen in een sukka tijdens het Loofhuttenfeest?
Sukkot herinnert ons eraan dat we ook bijwoners zijn, we zijn op doorreis …. Net als vader Abraham wonen we in een vreemd land als ger v’toshav – “vreemdelingen en bijwoners,” uitziend naar de Stad van God (Hebr. 11:9-10). We hebben de zogenaamde zekerheden die deze wereld ons biedt niet nodig – inclusief een stabiele economie of aandelenmarkt – om gelukkig en comfortabel te zijn, chaverim (vrienden) – niet als we werkelijk begrijpen dat we worden omringd door Gods beschuttende Tegenwoordigheid. Wat zouden we nog meer willen, vooral als we beseffen dat we in een vergankelijke en verloren wereld leven.

Zoals Paulus zegt:
“De geringe last die we tijdelijk te dragen hebben, brengt ons een eeuwige luister, die alles omvat en alles overtreft. Wij richten ons niet op de zichtbare dingen maar op de onzichtbare, want de zichtbare dingen zijn tijdelijk, de onzichtbare eeuwig. Wij weten dat wanneer onze aardse tent, het lichaam waarin wij wonen, wordt afgebroken, we van God een woning krijgen: een eeuwige, niet door mensenhanden gemaakte woning in de hemel. Wij zuchten in onze aardse tent en zouden willen dat onze hemelse woning er nu al over wordt aangetrokken.” (2 Kor. 4:17 tot 5: 2)

Hebrew for Christians
Copyright © John J. Parsons

Vertaling: Shoresh Team