Alleen de titel al maakt me volgens de Talmud al “des doods schuldig”, want naar de overtuiging van de schrijvers mag je de Naam van de Eeuwige niet schrijven , laat staan uitspreken, in welke verwoording ook.
Maar in de Tenach staat op vele plaatsten deze Naam,met de letters “jod he waf he”, JHWH en Moshe (Mozes) vraagt in Ex. 3 naar de Naam van de God, die hem roept en de opdracht geeft om het volk Israel uit de slavernij van Egypte te bevrijden.
“Als de Israelieten vragen Wie me die opdracht heeft gegeven, welke naam moet ik dan noemen?” en het antwoord is:”JHWH, de God van Abraham, Isaak en Jacob.”
Dus als Moshe die Naam uitsprak naar het volk en naar farao, hoe zo zouden wij dan , uiteraard met alle respect een eerbied, deze Naam niet mogen noemen en aanroepen?
Door de Naam te verzwijgen en te vervangen door G’d, HaShem (de Naam), Adonai (Heer) , Elohim (God/Goden) gaat men dwars tegen Zijn opdracht in, want de Eeuwige stelt, dat Hij “JHWH, God van Abraham, Isaak en Jacob” genoemd wil worden tot in eeuwigheid”, Ex. 3:15,16
Om een verder antwoord te vinden op de gestelde vraag,  wilde ik graag weten, wat de Talmud over Yeshua zegt.
Immers, Hij is de menselijke zichtbaarheid van JHWH, de afdruk van Zijn Wezen, Hebr. 1:3 en  Yeshua zegt van Zichzelf: “Wie Mij heeft gezien, heeft de Vader gezien”, Joh. 14:9
Ik zocht op internet in de tekst en vroeg aan de Nederlandse deskundige bij uitstek, Jacob Leeuwe, die  de Talmud in het Nederlands aan het vertalen is,  in 200 boeken, met daarin dan wel diverse commentaren.
Jacob doet dat op uitstekend nivo, als orthodoxe Jood, arts, voorganger in synagoges.
,de vertaling is van uit het Aramees, het commentaar van Rasji is uit het Hebreeuws.
De meest bekende uitgave van de Talmud in het Engels is de Vilna uitgave, 27 boeken, totaal 5422 pagina’s, in 1870 gedrukt in Vilna.

Zie ook

https://holybooks-lichtenbergpress.netdna-ssl.com/wp-content/uploads/Babylonian-Talmud.pdf

Babylonian Talmud Complete VOL I-X

Drs. Jacob Nathan de Leeuwe is graag bereid tot het geven van lezingen over de Talmud en hij voorzag me direct van een aantal antwoorden.
Jacob schreef me het volgende:
“In de talmoed staan natuurlijk ook obsolete en onjuiste citaten: er is natuurlijk ook sprake van historische vervorming en eigen interpretatie. Soms kraken de geleerden elkaar volledig af. De talmoed is een continuüm van zich ontwikkelende wet- en regelgeving langs een historische weg (halacha). De Misjna als mondelinge leer is vanaf Mosjee overgeleverd van vader op zoon: maar het is in mensentaal door mensen geschreven en geredigeerd door (R. Jehoeda Hanasi) dus het is niet goddelijk en er kunnen fouten in staan. De Tora is wel onveranderlijk.
De kunst van een grote geleerde is dat hij de halacha zo goed en zo simpel en zo makkelijk mogelijk interpreteert.
De Talmoed staat vol met fouten: daar zijn mensen voor: deze maken fouten. Dus het is geen goddelijk boek.”

Toen ik Jacob vervolgens vroeg, wat hij  vond van de venijnige, lelijke teksten over Yeshua in de Talmud, pure leugens, bleef het oorverdovend stil, helaas.

Peter Steffens, een Yeshua belijdende Jood en Bijbelleraar, zei me al jaren geleden, dat de Talmud “een oceaan van wijsheid is met eetbare en giftige vissen”, mensenwerk dus.
Ook Joseph Shulam raadde me af het boek te gaan bestuderen, het gaat vooral over allerlei  aardse, juridische details, waarover rabbijnen dan hun mening geven.

Shalom

Ben Kok (joods-chr. pastor)